IV. Masa “İslam Toplumlarının Geleceği ve Münazarat” Erkekler Grubu
Abdüssamet NACAK
Ramazan OBA
Recep AYDOĞAN
Uğur YILMAZ
Sadettin GÖKAY
Ahmet KARAAĞAÇ
Yusuf Sabri ŞİMŞEK
Hüseyin TETİK
Bilal Said PARLAKOĞLU
1- İslâm toplumlarının asırlardır hasret kaldığı ve Müslümanların da bunun uygulanmamasından dolayı muzdarip oldukları adalet-i mahzanın bir an evvel anayasaların temel prensibi haline gelmesi elzemdir. Adalet-i mahza mümkün oldukça adalet-i izafiye kabul edilemez.
2- İttihad-ı İslâm’ı kendi iç bünyemizde yaşayarak doğru İslâmiyet’i ve İslâmiyet’e lâyık doğruluğu gösterebilirsek hem Müslüman kardeşlerimizle imtizac ederiz, hem de sair dinlerin etbalarının fevc fevc İslâmiyet’e yönelmesine vesile oluruz. İttihad “imtizac-ı efkâr”la mümkün olmasından inandığımız gibi yaşadığımız ölçüde sair İslâmlar ile de kaynaşırız.
3- İttihad-ı İslâm’ı oluşturmak, imtizac-ı efkârı sağlamak ve terakkiyi temin edebilmemizin önünde müthiş engeller olan yeis, istibdat, aculiyet, fikr-i infiradî, tasavvur-u şahsî, görenek, havalecilik, meylü’r-rahat, İslâm’dan uzaklaşmak gibi maniler bertaraf edilmelidir.
4- İslâm medeniyetinin üzerine bina edilmiş olan medeniyet-i hazıranın birinci kısmı olan müsbet kısmı İslâm toplumlarınca hayata geçirilmelidir. Bütün hükümlerini akla tesbit ettiren İslâm, nefsi taassuplardan kurtularak içindeki ilmî istibdad sonucu doğmuş hizipleri ikna edecektir. En küçük fert olan insanın bünyesindeki cehalet, zaruret, ihtilâf hastalıklarının; ilim, san’at ve ittifak ilâçları ile tedavi edilmesi sonucu; insanlardan oluşmuş büyük fertler olan cemaat, cemiyet ve devlette sulh-u umumî meydana getirilebilir.
5- İslâm toplumlarını kaynaştırıcı ve uhuvveti temin edici bir heyet teşkil edilmeli ve bu heyetin fertlerinde İslâmların makbulü ve şüpheden arındırılmış olmaları şartı aranmalıdır.
6- Maddî kılıncın kınına girmesi ve manevî kılınç ile meydanlarda cihada çıkılması sebebiyle tebliğde müsbet hareketi esas ittihaz eden Risale-i Nur’un metodu İslâm âleminin ortak programı haline getirilmelidir.
7- Tarihlerin bize gösterdiği kadarı ile İslâm topraklarında sorunlara, gözyaşı ve kan akmasına sebebiyet veren siyasî sistemlerin yerine Meşrûtiyet-i Meşrûanın neticesi olan İttihad-ı İslâm düşüncesi revaç bulmalıdır.
8- Bu zamanda İlâ-yı Kelimetullahın bir şartı olan maddeten terakkî, medeniyet-i sefihenin tecavüzatından kurtarılmalıdır.
9- Çabuk sönen hamiyetin hamiyet olmadığı bilincine erişilerek hariçten gelen ve içimizde var olan manilere karşı şiddetli bir şekilde mukavemet edilmelidir.
10- Her türlü ihtilâllerin, fenalıkların kaynağı olan “Sen çalış, ben yiyeyim” ve “Ben tok olduktan sonra başkası açlıktan ölse bana ne” anlayışlarının sonucu olan toplum sınıfları arasındaki büyük gelir uçurumlarının asgariye indirilmesi için tedbirler alınmalıdır. Bunun için faizden uzak durulmalı, zekât müessesesi hayata geçirilmelidir.
11- Batının İslâmlar içine ilka ettiği pozitivizm ve materyalizm kökenli modernite bir an önce terk edilerek, yerine Kur’ân medeniyetinin esasları ikame edilmelidir.
12- Beynelislâma [Müslümanlar arasına] garb medeniyet-i hâzırası tarafından ilka edilen pis hasletler ve cani sıfatlar kaldırılarak, yerlerine İslâm Medeniyeti’nden Garb Medeniyeti’ne geçmiş güzel hasletler ve memduh sıfatlar telkih edilmelidir.
13- Geçmişte umum İslâm’ın hac vazifesinde yaptığı ihmallerden ders alınarak, tanışma, kaynaşma ile fikir birliğini; yardımlaşmayla iş ortaklığını meydana getirebilmek için haccın asıl manası ve hikmeti olan İslâmî kongre manası öne çıkarılmalıdır.
