Kanser Hücresi de Rahmete Âyinedir

Muhteşem bir işleyişle iki yarım hücrenin, daha doğrusu yarımşar kodlu iki hücrenin bir araya gelmesi ile insanınmaddi yaşantısı başlar. Hayat programının yarısı hücrenin birinde, diğer yarısı ötekindedir. Birleşmeleri iletamamlanan program "RUN" komutu için düğmeye basılmışçasına, zincirleme işlem, basamaklarına başlar. Aslındabu noktaya gelinip de programın oluşması için gerçekleşen birleşme de daha önce asırlardır hatta milyarlarca yıldırdevam eden işlem basamaklarının, külli bir programın parçasıdır. Bir yönüyle yeni bir başlangıç, bir yönüyle süregelenbir işlemler zincirinin parçasıdır. Bir hücreyle başlar insanın beden programı ve hücrelerle devam eder. Bu hücrelereyerleştirilmiş olan genetik kodlar, aynı programın tamamıyla her bir hücrede yerleştirildiğini düşündüren muhteşembir işleyiş manzarası sergilerler. Sonra beden, bütünüyle ruhu şekillendiren, onda manalar hasıl eden bir büyükprogram halini alır. Benliğin şekillenmesi, arzular, ihtiraslar, kıskançlıklar, sevinçler, üzüntüler, hastalıklar,ağrılar, üşümeler, terlemeler ruh ve beden etkileşiminin bir tür dışa yansıyan tezahürleri gibidir. Bedendeki değişikliklerinruhta oluşturduğu sonuçlarla manalar oluşur ve insan manevî alemlere, oranın hallerini idrake hazırlanır.

Bu muhteşem programın genel bir işleyiş şekli vardır. Meselâ, programın bir insan başlangıcı olacak her basamağındahücre bölünmeleri ile kaç günde kaç adet hücre oluşacağı az çok tahmin edilebilir. Gözün rengini belirleyen gentespit edilirse ve işleyiş mekanizmaları anlaşılırsa, daha program işleme konmadan gözün rengi öğrenilebilir veyarenkte değişiklik için teşebbüste bulunabilir. Bu, olayın mekanik işleyen boyutudur ya da inşa denen bir programınbasamak basamak uygulanmasına benzer yönüdür. Ancak varlığın diğer bir yönünde her şey ve her bir işleyiştektir. "Aynı nehirde iki kez yıkanamazsınız." Hükmünce, daha uyumlu olan bu yönde programın her anındabir sürprizle karşılaşmak mümkündür. Evet, "istisnalar kaideyi bozmaz", hayatımızı kaidelere göreplanlarız. Kurallar varlık ve bizler arasındaki ilişkileri planlar, ama istisnalar da hayatımızın bir parçasıdır.Hayatımızı etkiler. Trafik kazaları, felaketler kural değildir; istisnadırlar, ama hayatımızı derinden, bazen köktenetkilerler.

İşte burada çok sık yüzleştiğimiz bir yanlış şudur ki; istisnaların tesadüfî ve kuraların bozulmasındankaynaklanan haller olduğunu, mekanik, yeknesak işleyen program basamaklarının bir şekilde aksamasının ve bozulmasınınsonucunda olduğunu düşünürüz. Oysa bunlar, "Yaratıcı’nın kainatı altı günde yaratıp, yedinci gündeistirahata çekilmediği"nin, her an ve işleyişin her safhasında varlıkla ilgili olduğunun delilleridir. İnşa içindeibdanın, yani kurallara bağlı mekanik işleyişlerle birlikte programın hem yapılmış işleme konmuş gibi hem de o anyapılıyor gibi bir hali olduğunun işaretleridir. İstisnalar da kurallar da bir kasıt ve irade ile maksatlı olarakortaya konmaktadır.

Kanser de, insan bedeninin akıl almaz işleyişleri ard arda gelen bölünmeler, zincirleme reaksiyonları içinde biristisnadır. Hayatın genel seyrinin en acı sürprizlerinden biridir. Patoloji bilimi çerçevesindeki tanımı da yukarıdaanlatmaya çalıştığımıza uygun olarak "kontrolsüz hücre çoğalması ve başkalaşması" şeklindedir.

İlk hücrenin teşkili, sonra bölünmeye başlaması (proliferasyon), sonra organları teşkil edecek şekilde başkalaşmaya(diferansiyasyon) devam etmesi hep kontrollüdür, maksatlıdır. Hepimiz, bir Yaratıcı’nın var olduğuna inanan ya dainanmayan herkes bunu kabul eder. Çünkü bu işlemlerin sonucunda eli, kolu, gözü, kulağı, saçı kısacası her şeyiile bir insan oluşacağını bilirler. "Hamilesiniz!" müjdesinin karşılığı sekiz, dokuz ay zarfında inşaedilecek muhteşem bir bedenin daha sonraki gelişim basamaklarını tamamlamak üzere aramıza katılmasıdır. Artık tümorganlar şekillenmiş, kendilerine has muhteşem işleri yürütmeye başlamışlardır. Bu arada aynı genetik şifre üzerindenbölünmeler ve çoğalmalar devam eder. Bir denge haline ulaşıldığı, çoğalan hücreler ile ölüp atılan hücrelerinsayısı eşitlendiği için büyüme ya da küçülme olmaksızın, hücre akışı devam eder ve organ sabit duruyormuşgibi gözükür. Oysa, beyin dışında, hücrelerden oluşan her organın, kendine has bir sürede tamamen yenilendiğini, hücrelerdeçoğalma faaliyetinin hiç durmadığını biliyoruz. Her organın hücreleri ilk hücredeki gibi kendi benzerlerinikopyaladıkları izlenimi veren bir manzara sergilerler.

Bu çoğalmalar, kopyalamalar bedenin ve ilgili organın işleyiş düzeni ile uyumludur. Öyle ki, dışarıdan bakışta buişleyişlerin farkına bile varılmayacak derecede ahenk vardır. Bu, canlı varlıklardaki genel işleyiş yani kuraldır.Öyle bir an gelir ki, hücrelerden bir veya birkaçı programları bozulmuşçasına, şu anki bilgilerimizle genetik şifrelerindebazı bozulmalar nedeniyle her zamankinden hızlı çoğalmaya başlarlar. Bu bazen, hücrenin içinde yer aldığı organınhücrelerinden çok farklı görünümde ve özellikte bir şekle girmesi şeklinde olur. Bu, kural şeklinde işleyen, düzeniçinde düzensizlik görüntüsü ve beden içinde bir tür anarşi halinin ortaya çıkmasıdır. Organın düzeni vezamanla bedenin düzeni bozulur. İlk bakışta kurulu ve işleyen düzene dıştan bazı müdahalelerle işleyişin bozulmasıhali gibidir bu. İlahi kudret düzeni kurmuş; mutasyonlar, virüsler, kimyevî maddeler, radyasyon gibi dış mihraklar budüzeni bozmuştur.

Oysa, ilk insan hücresinin eli kolu bağlı ve beslenmeye gözetilmeye muhtaç olduğu gibi ilk kanser hücresi de yanı şeylereihtiyaç duyar. Bunu kendi başına yapabilecek gücü olmadığı açıktır. Her hücrenin en derinliklerine kadar bilip,idare eden bir Alîm-i Mutlak’ın idaresinde trilyonlarca hücrenin kalabalığı arasında vaziyeti idare imkanı da yoktur.O halde her türlü ihtiyaçları yetiştirilen, rahmet işareti rızık hakikatine mazhar olan ve sırf onları beslemek içinetraflarında damar ağları oluşturulan kanser hücreleri yanlışlıkla, kaza ile, bir şeylerin unutulması ile değil;kasıtla ve irade ile ve bir maksada yönelik olarak bedende ortaya çıkıyor olmalıdır. Öyle ise en azından ortaya çıkışmekanizmalarını anlamak için sarf edilen kadar bir çaba, kanser hücrelerinin maksatlarını anlamak için de sarfedilmelidir. Böyle bir çabanın ürünü olan Hastalar Risalesi’nde, kanser hücresinde de engin rahmetin açıkça tezahürlerinigörmek mümkündür.