II. Masa “Demokrasi ve İnsan Hakları”


“Demokrasi ve İnsan Hakları”

Katılımcılar
Recep ARDOĞAN
Vedat DEMİR
Fazıl Hüsnü ERDEM
Ahmet BATTAL
Ömer ERGÜN
Turgay OĞUR
Yunus Emre ORHAN

Deklarasyon

  1. Türkiye’de cumhuriyet ve demokrasi üzerindeki kavram kargaşasına son verilmeli; bu kavramlar, evrensel standartlar esas alınarak kabul görmeli; kişiye, kuruma, konjonktüre göre farklı manalar yüklenilerek kullanılmamalıdır.
  2. Demokratik bir ülkede, kişi veya kişilere dayalı bir hukuk anlayışı kabul edilemez. Hukuk düzenlemeleri evrensel ilkelere ve objektif kurallara dayalı olmalı, keyfiliğe fırsat vermemelidir. Bu çerçevede tartışılamaz, değiştirilemez bir resmî ideoloji kabul edilmemelidir.
  3. Demokrasi sadece çoğunluğun hakimiyeti olarak görülmemelidir. Azınlıkların ve fertlerin temel hak ve hürriyetlerinin garanti altına alınması, demokrasinin en önemli ilkesidir. Temel hak ve hürriyetler, hiçbir şekilde tartışma konusu olamaz, referanduma ve oylamaya tabi kılınamaz. Keyfi gerekçelerle tahdit edilemez, askıya alınamaz.
  4. Demokrasinin sağlıklı bir şekilde işletilebilmesi için sivil ve asker bürokratik yapı olması gereken sınırlar içine çekilmelidir. Sivil, adlî ve askerî bürokrasi marifetiyle yürütülen vesayetçi sistem, tasfiye edilerek demokratik sistem tahkim edilmelidir.
  5. Türkiye askerî darbelerle anılan bir ülke olmaktan uzaklaş­tırıl­malı; askerin yeri ve konumu, sivil otoritenin üstünlüğü ilkesi çerçevesinde kanunlarda net olarak ifade edilmelidir.
  6. Din ve vicdan hürriyeti, fikir ve ifade özgürlüğü en temel insan haklarındandır. Laiklik her şeyden önce din ve vicdan hürriyetini teminat altına almaktır. Bu ise siyasî iktidarın dinî alana müdahale etmemesini gerektirir. Din ve inanç, sivil ve kamusal alanda serbestçe yaşanabilmeli ve ifade edilebilmelidir. Dinî eğitime ilişkin devlet tekeline son verilmelidir. Bu çerçevede Diyanet İşleri Başkanlığının devlet yapısı içindeki konumu ve işleyişi de gözden geçirilmelidir.
  7. Demokrasinin sağlıklı işleyişinde iktidar kadar muhalefet de önemlidir. Muhalefet, demokratik yöntemlerle yapılmalıdır. Hak arama yöntemi olarak şiddet, hangi mülahazalarla olursa olsun hiçbir şekilde tasvip edilmemelidir.
  8. Ülkede yaşayan herkese herhangi bir ayrımcılık yapılmaksızın, anayasal vatandaşlık çerçevesinde bireysel hak ve özgürlüklerin tanınması gerekmektedir.
  9. Türkiye’nin siyasi ve sosyal alanda yaşadığı problemleri çözebilmek için Türkiye toplumunun bütün farklılıklarıyla ve çeşitlilikleriyle barış içerisinde kardeşçe, birlikte yaşayabilmelerinin siyasî çerçevesini çizecek toplumsal mutabakat zeminine dayalı yeni bir demokratik anayasa hazırlanmalıdır.