V. Masa “Mezhepler ve Doğru İslamiyet” Erkekler Grubu
Katılımcılar: Semih Fidan, Melih Can Daşdelen, Bayram Keskin, Ömer Alan, Fatih Mehmet Dolu, Kemal Vapur, Ümit Acar
1- Mezhep: ALLAH indinde makbul din olan İslâma lâyık olan doğruluğun nasıl olacağının aranması noktasında takip edilen (gidilen) yol manasına gelir.
2- İslâmın fetihlerle farklı coğrafyalara ulaşması farklı kültürlerle karşılaşılması farklı ilmî akımların İslâm coğrafyasına girmesi siyasî, sosyal ve ekonomik gelişmeler sonucunda mezhepler ortaya çıkmıştı.
3- Mezhepler arası farklılıklar dinin esasına taalluk etmediği için ihtilâf kaynağı olarak görülmemeli, tarafgirlik, inat ve taassupla sosyal ayrışmaların ve çatışmaların sebebi olarak düşünülmemelidir.
4- Mezhepler arası çatışma ve kavganın sebebi mezheplerin kendisi değil; fırka-i dalleye sebebiyet veren çeşit çeşit istibdattır. Bundan kurtulmanın yolu istibdadın yerine meşveret ve hürriyetin tesis edilmesidir.
5- Tahtieci anlayış yalnız kendini hak ve doğru bilerek tarafgirliğe sebep olduğundan İttihad-ı İslâm’ın gereği olan tesanüd, uhuvvet ve muhabbbete engeldir.
6- Tevhid dini olan İslâmiyet’e göre Rabbimiz (cc), Peygamberimiz (asm), kitabımız, kıblemiz, dinimiz milletimiz birdir. Çakıl taşı hükmünde çocuk bahanesi kıymetindeki teferruattaki farklılıklara gelen itirazlar Cebeli Uhud azametinde bir kıymete haiz olan bu birliklerin önüne geçmemelidir.
7- Ahir zamanda zındıka ve ifsat komitelerinin mezhepçiliği ve mezhep taraftarlığını kullanarak Âlem-i İslâm’ı esaret altına almasına karşılık “Mü’minler ancak kardeştirler” âyeti ve “Mü’min için mü’min, sağlam yapılmış bir binanın birbirine kuvvet veren taşlarıdır” hadisini düsturu hayat yapmalıyız.
